تجربه ی من

برای کشتن یک پرنده، یک قیچی کافیست. لازم نیست که آن را در قلبش فرو کنی، یا گلویش را بشکافی. پرهایش را بزن... خاطره ی پریدن با او کاری می کند که خودش را به اعماق دره ها پرت کند! ...

پیشه‌ای ندارم الا آیین پرستش تو عشق آیین من است تو آیین منی عشق جولان می‌دهد بر پوستم و در زیر پوستم تو جولان می‌دهی و اما من خیابان‌ها و پیاده رو‌های شسته از باران را بر دوشم حمل می‌کنم در جستجوی تو ... نزار قبانی ...

کی رفته ای زدل که تمنا کنم تو را ؟                                   کی بوده ای نهفته که پیــدا کنم تو را غیبت نکرده ای که شوم طالبِ حضور                                   پنهان نگشته ای که هویــدا کنم تو را با صد هزار جلوه برون آمدی، که من                                 باصد هزار دیده تماشـــــــــــــاکنم تو را چشمم به صد مجاهده آئینه ‌ساز شد                                تا من به یک مشاهده شیـــدا کنـم تو را بالای خود در آینۀ چشم من ببین                                    تا با خبر زعــــــــــــالم بالا کنــم تو را مستانه کاش در حرم و دیر بُگذری                     ...

هرچه بیشتر می گریزم به تو نزدیکتر می شوم هر چه رو برمی گردانم تو را بیشتر می بینم جزیره ای هستم در آب های شیدایی از همه سو به تو محدودم. هزار و یک آینه تصویرت را می چرخانند از تو آغاز می شوم در تو پایان می گیرم .... عمران صلاحی ...

The best and most beautiful things in the world cannot be seen or even touched  they must be felt with the heart Helen Keller ...

زندگی یک مجازات آسمانی‌ست            یک شمع سوزان در تاریکی . عشق می‌گوید            به پشت ‌سر نگاه نکن   خاطره می‌گوید           به رو به رو نگاه نکن ... فرونزیک گیراگوسیان ...

نامت را بر زبان می آورم دریا بر من گسترده تر می شود دریایی که ادامه ی گیسوان توست کلامت را سرمه چشم می کنم آفتاب و ماه و ستارگان را در آب ها می بینم می خوانمت موجی بلند به ساحل می دود و دست می گشاید صدفی پلک می زند و تو در گیسوانت می تابی ... عمران صلاحی ...

شبی خوش است می خواهم گیسوانت را بشنوم لب می گشایی نسیم شبانگاه سراپا گوش می شود کلام تو سرانجام آغوش می شود ... عمران صلاحی ...

تو را دوست دارم این تنها شگردی است که آموخته‌ام و دوست و دشمنم به آن حسادت می‌کنند پیش از تو آفتاب و کوه‌ها و جنگل‌ها سرگردان بودند واژه‌ها سرگردان بودند و گنجشک‌ها سرگردان بودند ممنونم که به مدرسه راهم دادی ممنونم که الفبای عشق را به من آموختی و ممنونم که پذیرفتی دوستت داشته باشم نزار قبانی ...

زندگی... جیره مختصری است، مثل یک فنجان چای، وکنارش عشق است،                   مثل یک حبۂ قند، زندگی راباعشق،                   نوش جان بایدکرد.‎ سهراب سپهری ...